ရခုိင္ဖားျပဳတ္ေက၀တၳဳ

ရခုိင္ဖားျပဳတ္ေက၀တၳဳ

ဖားျပဳတ္ေကတေကာင္၊ အုံးေဘာင္စီးလွ်က္၊ ျဖားရီတက္တြင္၊ ေခ်ာင္းကို၀င္၍လာလတၱံ။ ထုိေရာအခါ၊ ေခ်ာင္းကမ္းသာတြင္၊ ျပားဇီးပင္တကုိင္းတြင္နားလွ်က္၊ ပန္ဇင္းငွက္က၊ ခင္ပြန္းမိတ္ေဆြ၊ ဖားျပဳတ္ေက၊ ဇာျပည္ဇာရြာ၊ ဇာကလာဟု၊ ေသခ်ာစစ္စစ္မိန္းလတၱံ။ ပန္ဇင္းမိန္းေလ၊ ဖားျပဳတ္ေကက၊ တုိင္းျပည္ၿမိဳ႕ရြာ၊ လွည့္လုိ႕လာဟု ေျဖလတၱံ။

ထုိသုိ႕ေျဖခါ၊ တုိင္းျပည္ၿမိဳ႕ရြာ၊ ၾကားခပါသည္၊ ပဇာသတင္းထူးသနည္းဟု မိန္းလတၱံ။ ထုိသုိ႕မိန္းခါ၊ ေျဖသည္မွာကား၊ သမုဒၵရာ၊ သီတာရီၿမီ၊ မုိးလီမုန္တုိင္း၊ အံုမိႈင္းမိႈင္းႏွင့္၊ ေတာ္လဲပဲ့တင္၊ ငလွ်င္ၿမီႀကီးလႈပ္လတၱံ။ ထိုသို႕လႈပ္ခါ၊ ကၽြန္းဒီပါမွာ၊ ကမၻာေက်ာက္ႀကီးကဲြလတၱံ။ ထိုသို႕ကဲြခါ၊ တြင္းမွာေျမာက္ေတာင့္၊ ခုႏွစ္ေတာင့္လည္းက်ိဳးလတၱံ။ လူလည္းေလးစု ကဲြလတၱံ။

ထုိသုိ႕ေျဖခါ၊ ပန္ဇင္းငွက္ကမိန္းျပန္သည္မွာ၊ အိုအိုမိတ္ေဆြ၊ ဖားျပဳတ္ေက၊ အကယ္စင္စစ္၊ ထိုသို႕ျဖစ္မူ၊ င႐ို႕သူငါ၊ ပဇာျပဳလုပ္ရမည္နည္းဟု မိန္းလတၱံ။ ထိုသို႕မိန္းခါ၊ ဖားျပဳတ္ေကက၊ အုိအုိမိတ္ေဆြ၊ ပန္ဇင္းငယ္၊ အကယ္စင္စစ္၊ ထိုသုိ႕ျဖစ္မူ၊ ႀကီးသူ၀မ္းေခါင္း၊ ငယ္သူေအာင္း၊ တေၾကာင္းထုိတြင္၊ ခ်မ္းသာအင္ကုိျမင္လိမၼည္ဟု ေျဖလတၱံ။ ထုိေရာခါ၀ယ္၊ ပန္ဇင္းငယ္က၊ ေၾကာက္ဘြယ္စရာ၊ ၾကားရပါသည္၊ ညခါတုိင္ၿပီး၊ ေၾကာက္အားႀကီး၍၊ ငွက္ႀကီးေရာင္းရင္၊ အိပ္ရာတြင္၌၊ ၀မ္းတြင္း၀င္မည္ၾကံလတၱံ။

ၾကံစည္ထုိခါ၊ ျပဳေသာခါတြင္၊ ေရာင္းရင္ငွက္ႀကီး၊ လန္႕အားႀကီး၍၊ သံႀကီးေက်ာ္ေက်ာ္ေအာ္လတၱံ။ သံႀကီးေက်ာ္ေက်ာ္၊ ျမည္ဟစ္ေအာ္က၊ ေမ်ာက္ေက်ာ္မကၠဋ၊ နီထသစ္ပင္၊ သျပဳပင္၌၊ လက္တြင္ကုိင္ၿပီး၊ သျပဳသီးကို၊ စားမည္ျပဳထ၊ လန္႕ေၾကာက္လွ၍၊ လက္မွလြတ္ေသာ္၊ ေအာက္တြင္နီထ၊ ေတာဆတ္မ၏၊ ေနာက္ကုန္းေပၚတြင္က်လတၱံ။

ထုိသုိ႕က်လွ်င္၊ နာၾကင္လန္႕ေၾကာက္၊ ၿခီစုံေပါက္၍၊ လားေျမာက္ၿပီးခုန္၊ ႏြယ္ျခဳံေပါင္းျမက္၊ ေတာၾကက္သာယာ၊ ဥေပါက္ခါျဖင့္၊ နီရာသုိက္ျမဳံ၊ ျပစ္ျပစ္ကုန္ေအာင္၊ နင္းတုံၿဖိဳဖ်က္၊ ေထာင္းေထာင္းညက္၍၊ ေတာၾကက္မမွာ၊ စိတ္ပူဆာ၍၊ လမ္းမွတြိဆုံ၊ ေတာျခအုံကို၊ ျပစ္ျပစ္ကုန္က၊ ၿပိဳတုံျခေပါင္း၊ ေထာင္ေသာင္းမက၊ ေတာ၀က္မ၏၊၊ ၀ပ္ထနီရာ၊ ေရာက္လီပါေသာ္၊ ၀မ္းမွာရင္ဖတ္၊ မလြတ္ႏုိ႕သီး၊ ျခႀကီးျခငယ္၊ ကုိက္ေလကုန္က၊ ၿပီးတုံလူးလာ၊ ၀က္မမွာလည္း၊ နာၾကင္အီးလတ္၊ ၿပီးမလြတ္ေသာ္၊ ဆာမြတ္၀မ္းစာ၊ ေတာင္ယာလုပ္ရင္း၊ စပါးခင္းကုိ၊ ၀င္၍ထုိခါစားလတၱံ။

၀င္၍စားကာ၊ နီတုံပါက၊ ယာတြင္ထြင္လုပ္၊ ငမဲတုတ္လွ်င္၊ တြိလီျမင္ေသာ္၊ ယာသွ်င္တသီး၊ ယာသူႀကီးကို၊ အၿပီးတုိင္ၾကားေျပာလတၱံ။ အၿပီးတုိင္ေျမာက္၊ ငမဲတုတ္ေရာက္က၊ ငမဲတုတ္က်ာ၊ ယာကလာေက၊ ယာမွာစပါး၊ မွည့္ဗ်ာလားဟု မိန္းလတၱံ။ မိန္းျငားေသာခါ၊ မဲတုတ္က်ာက၊ မွည့္ကားမွည့္ယက္၊ အစပတ္လည္၊ ေမ်ာက္ဖ်က္ေတ၊ အလယ္တ႐ိုး၊ ၀က္ငယ္တုိးဟု ေျပာလီေသာခါ၊ ေတာင္ယာပုိင္နင္း၊ သူႀကီးမင္းက၊ ခ်က္ခ်င္းမၾကာ၊ ယာမွာစားလွ်က္၊ ထုိ၀က္မကုိ၊ ဖမ္းရယူခီ၊ လားကတ္လီဟု စီလတၱံ။

ဖမ္းရယူခီ၊ လားကတ္လီက၊ ယာတြင္ထြင္လုပ္၊ ငမဲတုတ္က၊ သုတ္သုတ္ျပန္လာ၊ ယာမွာစားထ၊ ေတာ၀က္မကုိ၊ ေၾကာ့ကြင္းေထာင္လွ်က္၊ လက္ရဖမ္းယူ၊ ယာမူပုိင္နင္း၊ သူႀကီးမင္းကုိ၊ လွ်င္ျမန္မေႏွးပီးလတၱံ။

ပီးအပ္လီေက၊ လုပ္ေထြကုိင္ခင္း၊ ယာပုိင္မင္းက၊ ေတာတြင္းနီထ၊ ေတာ၀က္မကုိ၊ ငါသာပုိင္နင္း၊ စပါးခင္းကုိ၊ ပဇာတြက္ေၾကာင့္၊ စားသနည္းဟု မိန္းလတၱံ။ မိန္းလီေသာခါ၊ ဘာသာဘာ၀၊ ကၽြန္၀က္မသည္၊ အိပ္ထနီရာ၊ ျခမ်ားစြာလွ်င္၊ ေရာက္လာဆိတ္ဆြ၊ ကုိက္ခဲၾက၍၊ ၿပီးထေယွာင္ခြာ၊ မလြတ္သာေက၊ ေရာက္ရာေရာက္မိ၊ ဟိစီဘိဟု၊ ၿပီးလီေသာခါ၊ လမ္းမွာတြိၿပီး၊ ေတာေမ်ာက္ထီးက၊ အေဆြ၀က္မ၊ ပဇာေၾကာင္းေၾကာင့္၊ ၿပီးသနည္းဟု မိန္းေသာကာလ၊ ကၽြန္၀က္မမွာ၊ ျခကုိက္ပါသည္၊ ေျပာလီေသာခါ၊ ေတာင္ယာလုပ္ခင္း၊ စပါးခင္းကို၊ ၀င္၍တလီ၊ စားပါခီဟု၊ ဆိုျခင္းျပဳက၊ မခ်ိခႏၶာ၊ ႏြမ္းရိပါ၍၊ ၀မ္းမွာဆာမြတ္၊ တြိလတ္အစာ၊ စပါးယာကုိ၊ ၀င္ကာမေသြ၊ စားမိသည္ဟု ေျဖလတၱံ။

ေျဖဆုိတုံက၊ စစ္ခ်က္ရ၍၊ ျခမကိုေခၚ၊ မိန္႕ဆုိအာဏာ ပီးလတၱံ။ ပီးလီေသာခါ၊ မၾကာခဏ၊ ေတာျခမႏွင့္၊ မ်ားလွျခေပါင္း၊ ေထာင္းေသာင္းမက၊ ေရာက္လာၾက၍၊ စစ္မမိန္းခါ၊ ကၽြန္မမွာလွ်င္၊ မ်ားစြာစုပုံ၊ ျခသုိက္အုံကို၊ အကုန္ၿဖိဳဖ်က္၊ ေတာၾကက္ယက္၍၊ ပ်က္လီေထာင္ေသာင္း၊ ျခအေပါင္း႐ို႕၊ နီဖုိ႕ေနရာ၊ မဟိပါ၍၊ လားလာကုန္က၊ ေတာ၀က္မ၏၊ အိပ္ထနီရာ၊ ေရာက္လီပါ၍၊ ကုိက္ရသည္သာ၊ ျဖစ္ပါသည္ဟု ဆုိလတၱံ။

မွန္ရာကိုပင္၊ စစ္တန္း၀င္၍၊ သုိ႕စင္ျဖစ္ထ၊ ေတာ၀က္မကို၊ အရေခၚခီ၊ အျပင္းစီက၊ ေတာနီၾကက္မ၊ ေခၚထလာေရာက္၊ ရွိေတာ္ေမွာက္သို႕၊ ေရာက္လတၱံ။ ရွိေမွာက္မေသြ၊ ေရာက္တုံေပက၊ ေဟေတာၾကက္မ၊ ျခမ်ားနီရာ၊ အုံကုိသာလွ်င္၊ ပဇာေၾကာင္းေၾကာင့္၊ ယက္သနည္းဟု မိန္းလတၱံ။ မိန္းလီေသာခါ၊ ေတာမွာနီထ၊ ေတာၾကက္မက၊ ကၽြန္မမွန္စြာ၊ ၾကက္ဘာသာျဖင့္၊ သုိက္မွာဥေပါက္၊ ဥမ်ားေျမာက္ကုိ၊ ေစာင့္ေယွာက္နီရာ၊ ဆတ္မလာ၍၊ မညႇာမေထာက္၊ ၿခီေက်ာက္ကန္လန္၊ ေမွာက္လွန္အသုိက္၊ ဖ်က္ဆီးပစ္က၊ ကၽြန္ၾကက္မမွာ၊ စိတ္ကပူဆာ၊ မနီသာေက၊ လားလာတြိၾကဳံ၊ ေတာျခအုံကို၊ အကုန္ျပစ္ျပစ္၊ ယက္ၿဖိဳပစ္ဟု ေျဖလတၱံ။ ထိုသို႕ေျဖခါ၊ ေတာဆတ္မကို၊ အရဖမ္းခီ၊ ဆင့္လီအာဏာ၊ စီေသာခါလွ်င္၊ မၾကာခဏ၊ ေတာဆတ္မလွ်င္၊ ရွိေတာ္ျပင္သုိ႕ ေရာက္လတၱံ။

ေရာက္လီေသာခါ၊ မိန္းစစ္ရာတြင္၊ အသင္ဆတ္မ၊ ပဇာေၾကာင္းေၾကာင့္၊ ၾကက္မနီတုံ၊ ဥသုိက္ျမဳံကုိ၊ အကုန္ျပစ္ျပစ္၊ နင္း၍ပစ္သည္၊ ေျဖရမည္ဟု ဆိုလတၱံ။ ဆိုလီေသာခါ၊ ဆတ္႐ို႕ဘာသာ၊ ညအခါတြင္၊ ေတာမွာေပါက္ေရာက္၊ ႀကီးေျမာက္သစ္ပင္၊ သျပဳပင္ေအာက္၊ အိပ္မည္ဟုပင္၊ နီလီက်င္ေသာ္၊ သစ္ပင္ထက္က၊ မကၠဋဟု၊ ေမ်ာက္ကနီျပီး၊၊ သျပဳသီးႏွင့္၊ အၿပီးထုိခါ၊ ခ်ပစ္ပါေသာ္၊ ကၽြန္ေတာ္မ၏၊ ေက်ာက္သားေနာက္ကုန္း၊ ဘုံးဘုံးက်ရာ၊ လန္႕ေၾကာက္ကာျဖင့္၊ ၿပီးလာခုန္ထြက္၊ ေတာၾကက္သုိက္ျမဳံ၊ နင္းမိတုံက၊ ပ်က္စီးရသည္၊ ေဒါသစိတ္ထြက္၊ နင္းဖ်က္သည္သာ၊ မဟုတ္ပါဟု၊ ေၾကာင္းရာစကားေျပာလတၱံ။ ေျပာျငားလီက၊ မကၠဋကုိ၊ အရရွိေတာ္၊ ေခၚရမည္ဟု၊ အျပင္းတခါ စီလတၱံ။

ေမ်ာက္ကုိတဖန္၊ ေခၚခီျပန္က၊ မိန္းျမန္းစစ္ခ်က္၊ ေမ်ာက္ဆုိခ်က္မွာ၊ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ၊ ညဥ့္အခါတြင္၊ သျပဳပင္၌၊ ကုိင္တြင္နီျပီး၊ သျပဳသီးကုိ၊ စားမည္ျပဳခါ၊ နီလီပါေသာ္၊ သံ၀ါၾကီးလွ၊ ေရာင္းရင္မက၊ လန္႕ေၾကာက္စရာ၊ ဟစ္ေအာ္ပါက၊ လန္႕ေၾကာက္လွ၍၊ လက္မွာကုိင္ျပီး၊ သျပဳသီးလွ်င္၊ လက္မွလြတ္ကာ၊ က်လီပါက၊ နာၾကင္ရ၏၊ ေဒါသစိတ္ထြက္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ကား၊ မဟုတ္ပါဟု ဆုိလတၱံ။

ထုိသုိ႕ဆုိခါ၊ ေတာင္ယာပုိင္သွ်င္၊ ယာသခင္က၊ သံလွ်င္ႀကီးလွ၊ ေရာင္းရင္မကုိ၊ အရေခၚခီ၊ စီလတၱံ။ ထုိသုိ႕စီခါ၊ သံ၀ါၾကီးလွ၊ ေရာင္းရင္မလည္း၊ ယာသွ်င္ရွိေမွာက္ ေရာက္လတၱံ။ ထုိသုိ႕ေရာက္ခါ၊ မိန္းစစ္ရာတြင္၊ သင္ေရာင္းရင္မ၊ ႀကီးလွအသံ၊ ေတာလုံးညံေအာင္၊ ပဇာျဖစ္၍၊ ေအာ္သနည္းဟု မိန္းလတၱံ။

ထိုသို႕မိန္းခါ၊ သံ၀ါႀကီးထ၊ ေရာင္းရင္မက၊ ငွက္႐ို႕ဘာသာ၊ သစ္ပင္ထက္မွာ၊ အိပ္ေပ်ာ္နီဆိုက္၊ ထုိအခုိက္တြင္၊ ငွက္ငယ္ပန္ဇင္း၊ ကၽြန္႕၀မ္းတြင္းသုိ႕၊ ၀င္မည္ဟုပင္၊ ျပဳပ်င္ေသာခါ၊ ေၾကာက္လန္႕စြာျဖင့္၊ ေအာ္ရပါသည္၊ သတၱ၀ါမ်ားေျမာင္၊ ေၾကာက္လန္႕ေအာင္ဟု၊ ၾကံေဆာင္ျခင္းကား၊ မဟုတ္ပါဟု ဆုိလတၱံ။

ထုိေသာခါ၀ယ္၊ ပန္ဇင္းငယ္ကို၊ ရွိေတာ္ေမွာက္သုိ႕၊ အေရာက္ထုိခါ၊ ေခၚလတၱံ။ ယာသွ်င္ရွိေမွာက္၊ ပန္ဇင္းေရာက္က၊ သင္ပန္ဇင္း၊ ငွက္႐ို႕ဘာသာ၊ မဟုတ္ပါဘဲ၊ သံ၀ါႀကီးထ၊ ေရာင္းရင္မ၏၊ ၀မ္းတြင္းကုိသာ၊ ၀င္ဖုိ႕ရွာသည္၊ ပဇာေၾကာင္းရင္း၊ ဟိသနည္းဟု မိန္းလတၱံ။

မိန္းလီေသာခါ၊ ေျဖသည္မွာကား၊ ကၽြန္ေတာ့္ဘာသာ၊ ေခ်ာင္းသာျမစ္နား၊ ဇီးကုိင္းဖ်ားတြင္၊ နီပါေသာခါ၊ ကၽြန္႕မွာမိတ္ေဆြ၊ ဖားျပဳတ္ေကက၊ ျဖားရီတက္မွာ၊ အုံးေဘာင္စီးလွ်က္၊ ၀င္၍လာေက၊ အေဆြဖားျပဳတ္၊ ဇာျပည္ဇာရြာ၊ ဇာကလာေက၊ ဇာဇာသတင္း၊ ထူးသနည္းဟု၊ မိန္းလီေသာခါ၊ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြ၊ ဖားျပဳတ္ေကက၊ သမုဒၵရာ၊ သီတာရီၿမီ၊ မုိးလီမုန္တုိင္း၊ အံုးမိႈင္းမိႈင္းႏွင့္၊ ေတာ္လဲပဲ့တင္၊ ငလွ်င္ၿမီႀကီးလႈပ္လိမၼည္၊၊ ထိုသို႕လႈပ္ခါ၊ ကၽြန္းဒီပါမွာ၊ တြင္းမွာေျမာက္ေတာင့္၊ ခုႏွစ္ေတာင့္လည္း၊ က်ိဳးလိမၼည္၊၊ လူလည္းေလးစု၊ ကဲြလိမၼည္၊၊ ႀကီးသူ၀မ္းေခါင္း၊ ငယ္သူေအာင္း၊ တေၾကာင္းထုိတြင္၊ ခ်မ္းသာအင္ကို၊ ျမင္လိမၼည္ဟု၊ ေျပာလီေသာခါ၊ ေၾကာက္သည္အားႏွင့္၊ ႀကီးသူရွာေက၊ ေရာင္းရင္၀မ္းသို႕၊ ၀င္ဖို႕အမွန္၊ ၾကံပါသည္ဟု ဆုိလတၱံ။

ထုိသုိ႕ဆုိခါ၊ ယာကုိစုိးနင္း၊ ယာပုိင္မင္းက၊ ဖားျပဳတ္မုိက္ကို၊ ေခၚရမည္ဟု စီလတၱံ။ စီလီေသာခါ၊ ဖားျပဳတ္ထံသုိ႕၊ တမန္ထုိခါ လားလတၱံ။ တမန္ေရာက္လစ္၊ ဖားျပဳတ္မုိက္က၊ ထုိကုိေယာင္ေယာင္၊ ေဒေယာင္ယာင္ႏွင့္ နီလတၱံ။

ထပ္ခါထပ္ခါ၊ ေခၚမ်ားလာ၍၊ မနီသာေက၊ ခုန္ကာစုိက္စုိက္၊ လုိက္၍လည္းလာ၊ ရွိမွာေရာက္၍၊ စစ္မိန္းပါေက၊ မာယာပရိယာယ္၊ လြန္ဆန္းၾကယ္၍၊ ရယ္ဘြယ္စရာ၊ ျပဳသည္မွာကား၊ ၿခီလက္ေျပာင္းျပန္၊ မ်က္ဆံသီသုတ္၊ ဖားျပဳတ္ေကမွာ၊ လွ်ာကုိထုတ္လုိ႕၊ သီ႐ုပ္ပ်င္ကာ၊ အျဖာျဖာႏွင့္၊ မာယာပရိယာယ္၊ ညာဏ္ဆန္းၾကယ္စြာ၊ ျပလီေသာခါ၊ ယာႀကီးသခင္၊ စပါးသွ်င္က၊ အျမင္ကတ္ေက၊ ဖားျပဳတ္ေကကို၊ လိမ္လည္ေျပာမႈ၊ ေက်ာက္ႏွင့္ထုဟု၊ ပီးသည့္အာဏာ၊ လက္မရြန္႕႐ုိ႕၊ ထုျပန္ပါေက၊ ေက်ာက္ႏွင့္ထုယင့္၊ ဖားျပဳတ္ေကမွာ၊ ေၾကာတက္ယင့္လည္း တက္လတၱံ။

ထုိသည္အခါ၊ ပါးစခံတြင္း၊ ဖားျပဳတ္ေကမွာ၊ သီြးဖ်င္းဖ်င္းႏွင့္၊ ခုန္ကာခုန္ကာ၊ လားလီပါေက၊ လမ္းမွာတြိျငား၊ လူအမ်ားက၊ အေဆြဖားျပဳတ္၊ နီလြန္းလွပါ၊ ဇာကလာဟု၊ မိန္းခါကာလ၊ သူႀကီးၿမီတုိင္း၊ ေက်းကုိင္းရြာစား၊ အိမ္သုိ႕လား၍၊ ကြမ္းစားရသည္၊ အိုမိတ္ေဆြဟု၊ ဖားျပဳတ္ေကကဆုိလတၱံ။ ။

(ဤတြင္ ဖားျပဳတ္ေက၀တၳဳဆံုးပါလီ၏။ မဆံုးသိမ့္ေက က်န္ေရလူတိဆက္ေျပာပါလီ။)