ဆရာေတာ္ ဦးစိႏၱာ
(၂၉-၇-၁၉၀၂) (၁၄-၁၂-၁၉၆၄)
ဆရာေတာ္သည္ ၁၂၆၄ ခု၊ ဝါဆိုလဆုတ္ ၁၀ ရက္၊ အဂၤါနိန္႔ ညဇာဖက္ ၇ နာရီအခ်ိန္၊ စစ္ေတြခ႐ိုင္၊ မင္းျပားၿမိဳ႕နယ္၊ ျပည္သွ်င္တိုက္၊ ရင္းဘြယ္႐ြာ၌ ဖြားျမင္ေတာ္မူ၏။ ဦးခ်စ္ျဖဴ၊ ေဒၚေ႐ႊရင္႐ို႕၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သားျဖစ္၍ ငယ္နာမည္မွာ ေမာင္ခ်စ္ထြန္းဦးျဖစ္သည္။ ေျခာက္ႏွစ္သားအ႐ြယ္ကပင္ မိဘႏွစ္ပါးက ရင္းဘြယ္ဆရာေတာ္ႀကီးထံ၌ အပ္ႏွံ၍ ပညာသင္ၾကားခသည္။ အသက္ဆယ္ႏွစ္ေျမာက္တြင္ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္အတူ ကန္းနီ႐ြာသို႔ ေျပာင္းေ႐ြ႕ခရာ ကန္းနီဆရာေတာ္ထံ၌ ဆက္လက္ပညာသင္ၾကားလွ်က္ ၁၃ အ႐ြယ္ ၁၂၇၇ ခုသို႔ေရာက္ေသာအခါ သွ်င္သာမေဏအျဖစ္ျဖင့္၊ သၿဂၤိဳဟ္စေသာ အၿခီခံပါဠိ စာပီတိကို သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခသည္။ ၁၂၈၃ ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လ အသက္ ၁၉ ႏွစ္ျပည့္ခါနီးမွာ ပခုကၠဴၿမိဳ႕သို႔ လားေရာက္၍ အ႐ွိတိုက္ေခၚ မဟာဝိဇရာမတိုက္၊ ေျမာက္တန္းလွ်ားေက်ာင္း၌ ဂႏၱဝါစက စာခ်ဆရာေတာ္ ဦးစႏၵႏွင့္ ဦးသီလ႐ို႕ထံ ပရိယတၱိစာပီက်မ္းဂန္တိကို သင္ၾကားဆည္းပူးခသည္။
၁၂၈၃ ခု၊ တပို႔တြဲ႔လ၌ မဟာဝိဇယာရာမ ေက်ာင္းတိုက္၊ ဆရာေတာ္ႀကီးဦးဇဝနကို ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳ၍ ဥပသမၸဒကံျဖင့္ ပဥၨင္းတက္သည္။ ၁၂၈၅ ခုတြင္ ဦးစိႏၱာသည္ မိမိအား စာခ်ပီးေသာ သံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ မႏၱေလးၿမိဳ႕သို႔ လားေရာက္၍ ၃ ႏွစ္တိုင္တိုင္ ဆက္လက္ကာ ပရိယတၱိစာပီက်မ္းဂန္မ်ားကို သင္ၾကားပို႔ခ်ခသည္။ ၁၂၉၁ ျပည့္တပို႔တြဲလတြင္ မိမိ၏ နီရင္းေဒသ ကန္းနီေက်း႐ြာဆရာေတာ္ဘုရားထံသို႔ ျပန္ၾကြေတာ္မူခသည္။ ၁၂၉၁ ခု၊ ဝါဆိုလဆန္း ၁၄ ရက္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ကြဲျပားနီေသာ ေက်ာက္ႏြား႐ြာကို အုပ္ထိန္းကာ ထို႐ြာေက်ာင္းေဟာင္းသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕သတင္းသံုးရမည္ဟူေသာ ဆရာေတာ္ဘုရား၏ အမိန္႔ကို နာခံလွ်က္ ေက်ာက္ႏြား႐ြာ၌ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္အျဖစ္ကို ခံယူခရပါသည္။
ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္အျဖစ္ျဖင့္ ဦးစိႏၱာသည္ စာပီပရိယတၱိကို သင္ၾကားပို႔ခ်လွ်က္နီစဥ္မွာပင္ ၿမိဳ႕ႀကီးၿမိဳ႕ငယ္၊ ႐ြာႀကီး႐ြာငယ္မ်ား၌ ေတာင္သူလယ္သမားဘဝ အလုပ္သမားလူတန္းစားဘဝတိကို ၾကြီကြဲဖြယ္ရာ တြိ႔ျမင္ရလာျခင္းေၾကာင္း ဆင္းရဲပန္ပန္းရျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကို ႐ွာဖြီေသာအခါ နယ္ခ်ဲ႕အရင္သွ်င္ႏွင့္ ၿမီသွ်င္ႀကီးတိ၏ သြီးစုပ္မႈပင္ဟု တထစ္ခ်သိျမင္လာသျဖင့္ သာသနာသည္ ဒါယကာအေပၚ၌ တည္သည္။ ဒါယကာပင္ပန္းက သာသနာညွဳိးႏြယ္လိမ့္မည္ဟု ဒါယကာေတာင္သူလယ္သမား အလုပ္သမားတိ၏ ဘဝကို ျမွင့္တင္လိုေသာေၾကာင္း စစ္ေတြၿမိဳ႕သို႔ၾကြေရာက္ၿပီးလွ်င္၊ အထက္တန္း႐ွိနီ ဦးျမထြန္း၊ ဦးေက်ာ္ခိုင္၊ ဦးထြန္းစိန္ (နႏၵမာလာ) ၊ ဦးဘိုးခိုင္၊ ဦးေအာင္သာဦး အစဟိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ညွိႏႈိင္းတိုင္ပင္လွ်က္ ရခိုင္တိုင္းလံုးဆိုင္ရာ ႀကီးပြားေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ၁၂၉၂ ခု၊ တန္းေဆာင္မုန္႔လ၌ စတင္ဖြဲ႔စည္းခသည္။ ယင္းအခ်ိန္မွစ၍ ဦးစိႏၱာသည္ ဦးပညာသီဟႏွင့္ တြိ႔ဆံုကာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ နာယကမ်ားအျဖစ္ျဖင့္ အားႀကိဳးမာန္တက္ အရင္းသွ်င္ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ကို တိုက္ဖ်က္လာခကတ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ဦးစိႏၱာသည္ ေတာင္သူလယ္သမားတိအား အၿခီခံက်က် ပညာပီးစည္း႐ံုးကာ ၁၂၉၂ ခု၊ တေပါင္းလတြင္ ေျမပံုၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်ာက္ႏြားေက်း႐ြာ၌တႀကိမ္၊ ၁၂၉၃ ခု၊ တန္းေဆာင္မုန္႔လတြင္၊ မင္းျမားၿမိဳ႕နယ္ ကန္နီေက်း႐ြာ၌တႀကိမ္၊ ၁၂၉၄ ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လတြင္ ေျမပံုၿမိဳ႕နယ္ ၾကာအင္းေတာင္ေက်း႐ြာ၌တႀကိမ္၊ ရခိုင္တိုင္းလံုးဆိုင္ရာ ႀကီးပြားေရးအဖြဲခ်ဳပ္၏ ညီလာခံကို ျပဳလုပ္ကာ ဦးစီးနာယကအျဖစ္ျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္ခပါသည္။ ထိုစဥ္အခါက ႏိုင္ငံေရးေဟာေျပာပြဲမ်ားသို႔ တက္ေရာက္ရန္ကုိမဆိုထားႏွင့္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးကို လီသံမွ်ပင္ မေျပာရဲေသာအခ်ိန္ျဖစ္ေသာ္လည္း ညီညာခံတိုင္း၌ လူငါးေထာင္ခန္႔မွ် တက္ေရာက္ခကတ္သည္မွာ ဆရာေတာ္ဦးစိႏၱာ၏ လယ္ယာၿမီေတာ္လွန္ေရး ပညာပီးစည္း႐ံုးမႈ၏ ေအာင္ျမင္ခ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ေတာင္လယ္သမားမ်ား ႏိုးၾကားလာခကတ္သည္။ မိမိ႐ို႕၏ ဆင္းရဲတြင္းနက္ရျခင္းအေၾကာင္းရင္းကို သိျမင္လာကတ္၏။ နယ္ခ်ဲ႕အရင္းသွ်င္စနစ္၊ ၿမီသွ်င္စနစ္႐ို႕ကိုၿဖိဳဖ်က္ ေတာ္လွန္ပစ္ကတ္ရမည္ကို သိနားလည္လာၾက၍ ႏိုးၾကားအံုၾကြလာခကတ္၏။ စည္း႐ံုးညီညြတ္လာခကတ္၏။
ထို႔ကဲ့သို႔ တစ္တိုင္းလံုးအုံ႔ႀကြႏုိးႀကားစည္းရုံးညီညြတ္လာေသာ အခ်ိန္ ၁၂၉၉ ခုႏွစ္တြင္ ဆရာေတာ္ ဦးစိႏၱာ၏ တာ၀န္ပီးခ်က္ျဖင္႔ ဆရာစံထြန္းေအာင္ႏွင္႔ ဦးစံေရႊ၊ ဦးဘစံ႐ုိ႕ ရြီးဆြဲေသာ အဖြ႔ဲစည္းမ်ည္းအရ မင္းၿပားညီလာခံ က်င္းပစဥ္မွာပင္ ဦးေအာင္ထြန္းဦး၊ မင္းၿပား ( ဒုိ႔လက္႐ုံး) ႏွင္႔ ဦးဘစံ႐ုိ႕ ေဂါင္းေဆာင္ကာ တုိင္းရင္းသားအစည္းအ႐ုံးတစ္ခု ေပၚေပါက္လာခ၏။ ထုိအခါတြင္ နယ္ခ်ဲ႕အရင္းသွ်င္စနစ္ကုိ တုိက္ဖ်က္ရာ၌ အမ်ဳိးသားစည္း႐ုံးညီညြတ္မႈ၏ အဓိက အေရးႀကီးပုံကုိ ေကာင္းစြာသိၿမင္ေတာ္မူေသာ ဆရာေတာ္ဦးစိႏၱာသည္ ဆရာေတာ္ဦးပညာသီဟႏွင္႔တြဲ၍ တစ္ခုတည္းေသာအစည္းအ႐ုံးႀကီး ၿဖစ္ေျမာက္ေရးကုိ ႀကဳိးပမ္းခရာ ၁၂၉၉ ခု၊ နတ္ေတာ္လ အတြင္းတြင္ စစ္ေတြၿမဳိ႕ ၊ တန္းခုိးဆရာေတာ္ဘုရားေက်ာင္း၌ ႏွစ္ဖက္ေသာအစည္းအ႐ုံးမွ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင္႔ မ်က္ႏွာစုံညီ ေဆြးေႏြး ညွိႏွဳိင္းကာ “ ရခုိင္တုိင္းလုံးဆုိင္ရာ တုိင္းရင္းသားအစည္းအ႐ုံး”ဟု အညီအညြတ္တည္ေထာင္ၾကၿပီး နယ္ခ်ဲ႕အရင္းသွ်င္စနစ္ကုိ တုိက္ဖ်က္ေရးအင္အားကုိ တည္ေထာင္ခကတ္သည္။
ယင္းသုိ႔ စုေပါင္းညီညြတ္ေသာ တစ္ခုတည္းေသာနယ္ခ်ဲ႕အရင္းသွ်င္စနစ္တုိက္ဖ်က္ေရး အင္အားစုျဖစ္ေတ ရခုိင္တုိင္းလုံးဆုိင္ရာ တုိင္းရင္းသားအစည္းအ႐ုံးႀကီး၏ ညီလာခံကုိ ၁၃၀၁ ခု ကဆုန္လတြင္ ေပါက္ေတာၿမဳိ႕၌က်င္းပခၿပီး ေတာင္သူလယ္သမား လူတန္းစားတုိ္က္ပြဲ လမ္းစဥ္ကုိ ျပတ္ျပတ္သားသား ေဖာ္ထုတ္ခ်မွတ္ခလီသည္။ “ ၿမီသွ်င္စနစ္ဖ်က္သိမ္းေရး” အဆုိႏွင္႔ “ ရခုိင္ျပည္နယ္အပါအ၀င္ ျမန္မာတၿပည္လုံး လုံး၀ လြတ္လပ္ေရးခ်က္ခ်င္းပီးအဆုိ” ႐ုိ႕ကုိ ထုိညီလာခံ၌ တညီတညြတ္တည္း ဆုံးျဖတ္ႀကၿပီး ရခုိင္တစ္တုိင္းလုံး အျပင္းအထန္ စည္း႐ုံးခကတ္ပါသည္။ ညီလာခံအျပီး နံယုန္လတြင္ နာယကဆရာေတာ္မ်ားျဖစ္ေသာ ဦးစိႏၱာႏွင့္ ဦးပညာသီဟရို႕အား နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရရို႕က ဖမ္းဆီးျပီး ဆရာေတာ္အား အလုပ္ၾကမ္းနန္႔ ၁၈ လေထာင္ဒဏ္ အျပစ္ပီးခံခရလီသည္။
ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီး ျဖစ္လာေသာ ၁၃၀၃ ခုနွစ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆရာေတာ္ ဦးစိႏၱာသည္ ဆရာေတာ္ဦးပညာသီဟႏွင့္အတူ လက္နက္ကိုင္ မ်ိဳးခ်စ္တပ္မ်ား ဖြဲ႕စည္းျပီး နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ရို႕အား ေတာ္လွန္ခပါသည္။ ဆရာေတာ္၏ တပ္မ်ားသည္ ေျမပံုျမိဳ႕ကိုလည္းေကာင္း၊ ေက်ာက္ျဖဴျမိဳ႕ကိုလည္းေကာင္း၊ နယ္ခ်ဲ႕လက္က သိမ္းယူထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ခလီသည္။ ထိုစဥ္အခါက ရခိုင္မ်ိဳးခ်စ္တပ္မ်ားသည္ နယ္ခ်ဲ႕အား ေတာ္လွန္ခရရံုသာမက တစ္ဖက္ ၌လည္း ေတာင္သူလယ္သမားဆင္းရဲသားရို႕အား ေခတ္အပ်က္တြင္ ညွဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္လာေသာ ေတာေၾကာင္မ်ားကုိလည္း နွိမ္နင္းခကတ္ရလီသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ၁၃၀၄ ခု ကဆုန္လတြင္ ဗိုလ္ရန္ေအာင္တပ္မ်ား ရခိုင္စစ္ေၾကာင္း ခ်ီတက္လာေရအခါ သစၥာေဖာက္ေတာေၾကာင္မ်ားေၾကာင့္ ဆရာေတာ္သည္ အဖမ္းခံရကာ အသတ္ခံရဖို႔နီးပါးျဖစ္ခရသီးေရ။
၁၃၀၅ ခုႏွစ္စတြင္ ဆရာေတာ္သည္ ရခိုင္တိုင္းလံုးဆိုင္ရာ တိုင္းရင္းသားအစည္းအ႐ံုး ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ရန္ကုန္သို႔ဆင္းကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဆက္ၿပီး ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ စတင္စီစဥ္လီသည္။ ထိုႏွစ္တန္းခူးလဆုတ္ ၁၀ ရက္နိန္႔တြင္ ေျမပံုၿမိဳ႕ပိုင္ႏွင့္ ေက်ာက္ျဖဴခ႐ိုင္ဝန္႐ို႕၏ သစၥာေဖာက္သတင္းပီးမႈေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ဦးစိႏၱာသည္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္႐ို႕၏ ဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံရျပန္လီသည္။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ားသည္ ဆရာေတာ္အား ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ လူမဆန္စြာ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ၿပီး ရခိုင္တိုင္းႏွင့္ ျမန္မာျပည္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္းေရဒ ေဂါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အစီအစဥ္မ်ားကို မိန္းျမန္းခရာ ဖက္ဆစ္႐ို႕၏ ညွဥ္းပန္းခ်က္ကို မခံႏိုင္၍ ဖြင့္ေျပာလွ်င္ တစ္ျပည္လံုးဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ပ်က္စီးက်ဆံုးဖို႔ကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ ဆရာေတာ္သည္ မိမိတပါးတည္း မခ်ိမဆံုႀကိတ္ခံၿပီး ေတာ္လွန္ေရးအား သစၥာေစာင့္ထိန္းခပါသည္။ ဝါဆိုလဆန္း ၆ ရက္နိန္႔တြင္ ဂ်ပန္တိက လက္ေလွ်ာ့ၿပီး ႐ႊတ္ပီးခေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဆရာေတာ္၏ က်န္းမာေရး အၿခီအနီမွာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တိ၏ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ေသာဒဏ္ေၾကာင့္ က်န္းမာေရးအႀကီးအက်ယ္ ခ်ဳိ႕ယြင္းခပါယာ။ သို႔ေသာ္ ဆရာေတာ္သည္ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရးတြင္ ေနာက္မဆုတ္ဘဲ အင္တိုက္အားတိုက္ ဆက္လက္ေဂါင္းေဆာင္မႈပီးခရာ ဂန္႔ေဂါတိုက္ပြဲသည္ ကမၻာေက်ာ္ခရလီသည္။
၁၃၀၆ ခုႏွစ္ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီးတြင္ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္မ်ားျပန္ဝင္လာျပန္ရာ ဆရာေတာ္ဦးစိႏၱာသည္ ဖက္ကိုလည္း ေတာ္လွန္မည္၊ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ လက္နက္မအပ္ဘဲ နယ္ခ်ဲ႕ကိုလည္း ဆက္လက္ေတာ္လွန္မည္ဟူေသာ ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဦးသစၥာကို မေဖာက္လို၍ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္အား ၂ ႏွစ္တိုင္တုိင္ ဆက္လက္ေတာ္လွန္ခလီသည္။
ယင္းအခ်ိန္တြင္ ရခိုင္ေတာင္စဥ္ကမ္းၿခီတေလွ်ာက္ဟိ လယ္သမား ဆင္းရဲသားလူထုတစ္ရပ္လံုးမွာ နယ္ခ်ဲ႕တိ၏ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပန္းျခင္း၊ ရပ္႐ြာမ်ားကို မီးတိုက္ျခင္း႐ို႕ကို ခံကတ္ရေသာ္လည္း တုိင္းျပည္လြတ္ေျမာက္ေရး၊ အမ်ဳိးသားလြတ္းလပ္ေရး၊ နယ္ခ်ဲ႕ေတာ္လွန္ေရး၊ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးကို ဇြဲသတၱိႏွင့္ ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္လွ်က္ပင္ ဟိကတ္ပါသည္။ ၁၃၀၈ ခု၊ တန္းေဆာင္မုန္႔လ၌ ဆရာေတာ္ဦပညာသီဟ၊ ဝန္ႀကီး ဦးေအာင္ဇံေဝ၊ ဝန္ႀကီးသခင္ျမႏွင့္ တိုင္းရင္းသား အစည္းအ႐ံုးေဂါင္းေဆာင္မ်ား႐ို႕သည္ ၾကာအင္းေတာင္ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းသို႔ ေရာက္လာကတ္ၿပီးလွ်င္ ဦးစိႏၱာႏွင့္တြိ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ ထိုႏွစ္ နတ္ေတာ္လ စတုတၳအပတ္တြင္ ဆရာေတာ္အား လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသားခြင့္ ေၾကညာလိုက္သျဖင့္ ဆရာေတာ္ဦးစိႏၱာသည္ ေတာ္ခိုရာမွထြက္လာ၍ က်ယ္ျပန္႔ေသာစည္း႐ံုးေရးကို ဆက္လက္ေဆာင္႐ြက္ခလီသည္။
၁၃၀၈ ခု၊ ေႏွာင္းတန္းခူးလ၌ ေျမပံုၿမိဳ႕နယ္တြင္ ဆရာေတာ္ ဦးစိႏၱာ ေဂါင္းေဆာင္ေသာ ျပည္လံုးကၽြတ္ တပ္ေပါင္းစု ညီလာခံကိုက်င္းပခရာ ဖဆပလႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ႐ို႕ကိုပါ ဖိတ္ၾကားခ၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဦးဘေဆြ ႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ႐ို႕တက္ေရာက္ ခကတ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အခ်ိန္အခါႏွင့္ အေျခအနီ မညီညြတ္ေၾကာင့္ ညီလာခံ၌ ႏိုင္ငံေရးေဂါင္းေဆာင္မ်ား စိတ္ၿငိဳျငင္ျခင္း ျဖစ္ခကတ္ရသည္။
၁၃၀၉ ခု၊ ကဆုန္လဆန္း ၇ ရက္နိန္႔တြင္ ေျမပံုၿမိဳ႕မွ စစ္ေတြၿမိဳ႕သို႔အလား ဦးစိႏၱာသည္ ဘေဘၤာထက္၌ အဖမ္းခံရၿပီးလွ်င္ ယင္းကဆုန္လကြယ္နိန္႔ပင္ စစ္ေတြမွ လီယာဥ္ျဖင့္ ရန္ကုန္မဂၤလာဒံုလီဆိပ္သို႔ ယူေဆာင္လွ်က္ သာယာဝတီေထာင္သို႔ အပို႔ခံခရၿပီးေနာက္ ၁၃၁၀ ခု၊ ေႏွာင္းတန္းခူးလဆန္း ၆ ရက္နိန္႔တြင္ သာယာဝတီေထာင္ကို သူပုန္းတပ္ေပါင္းစုမ်ား ဖြင့္ေသာအခါမွ ဆရာေတာ္သည္ ေထာင္မွ႐ြတ္ခရလီသည္။
၁၃၁၁ ခု၊ နံယုန္လဆုတ္ ၅ ရက္နိန္႔တြင္ ဒါးလက္ေခ်ာင္းႏွင့္ ၈ ရက္နိန္႔တြင္ ၾကာအင္းေတာင္သို႔ေရာက္လာၿပီး ေတာလွန္ေရးကိစၥကို ဆက္လက္ေဆာင္႐ြက္ျပန္ရာ ပါတီႏွင့္လူထု အျမင္ကြဲျပားလာျခင္း၊ ပါတီတြင္းမွာလည္း အခ်င္းခ်င္း အျမင္မတူအယူအဆကြဲျပားလာျခင္း႐ို႕ေၾကာင့္ ထိုကြဲျပားမႈကို လက္နက္ျဖင့္ ေျဖယွင္းကတ္ေတ အေျခအနီသို႔ပင္ ဆိုက္ေရာက္လာခေၾကာင္း ဆရာေတာ္မွာ ေၾကကြဲဝမ္းနည္းစြာ တြိ႔ရျပန္၏။ ထိုေၾကာင့္ ပါတီအတြင္း ညီညြတ္ေရး၊ မဟာမိတ္ပါတီ ညီညြတ္ေရးပါတီႏွင့္ လူထုစိတ္ခ်မ္းသာေရးကို ႀကိဳးသားခရပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း မွန္းၿခီေပါက္ေအာင္ ခရီးမေရာက္ခပါ။ ယင္းသို႔ႀကိဳးစားနီစဥ္မ်ားပင္ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး၊ ျမန္မာႏိုင္ေရး အေျခအနီအရ လြတ္လပ္ေရး တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေရးႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားမ်ား စီးပြားေရးအားလံုးညီညြတ္ရန္ လိုအပ္ယာဟု သေဘာေပါက္ယံုၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ ပါတီႏွင့္ လူထုကို ပညာပီးၿပီးေနာက္ ၁၃၁၉ ခု၊ တပို႔တြဲလဆန္း ၆ ရက္၊ ၁၉၅၈ ခု၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၅ ရက္နိန္႔တြင္ မင္းျပားၿမိဳ႕၌ လက္နက္စြန္႔ပြဲ တစ္ရပ္ကို က်င္းပ၍ ဆရာေတာ္ဦးစိႏၱာသည္ တပည့္တပန္းမ်ားႏွင့္ ဥဒပေဒတြင္းသို႔ ဝင္ေရာက္ခပါသည္။
ဆရာေတာ္ဦးစိႏၱာအား အရင္းသွ်င္နယ္ခ်ဲ႕ဖက္ဆစ္႐ို႕၏ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈဒဏ္သည္ ဖိစီးလာျခင္းေၾကာင့္ သက္ေတာ္ ၆၂၊ ဝါေတာ္ ၄၂ ဝါေျမာက္တြင္ ၁၃၂၆ ခု၊ နတ္ေတာ္ဆန္း ၁၀ ရက္၊ တနလၤာနိန္႔ နိန္႔ျခင္းဖက္ ၂ နာရီအခ်ိန္တြင္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ငါးထပ္ႀကီးဘုရားလမ္း၊ အမွတ္ ၁၅၂ ၊ သိမ္ကုန္းေက်ာင္းတိုက္၊ ေ႐ႊဘံုသာေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးရဝိႏၵထံ၌ တည္းခိုဆီးဝါးကုသနီစဥ္မွာပင္ ဘုရားရဟႏၱာအသွ်င္ျမတ္႐ို႕ေသာ္မွ မလြန္ဆန္ႏိုင္ေသာ သီေဘးတရားအရ ပ်ံလြန္ေတာ္မူလီသည္။
No comments:
Post a Comment